Πώς να εκχυλίσετε την ινουλίνη

Ινουλίνη είναι ένας τύπος υδατάνθρακα γνωστό ως φρουκτάνη που βρίσκεται φυσικά σε πολλά φυτά. Μπορεί να εξαχθεί από διάφορες πηγές, συνηθέστερα από τη ρίζα κιχωρίου. Η ινουλίνη έχει γίνει δημοφιλής τα τελευταία χρόνια λόγω των πιθανών πλεονεκτημάτων για την υγεία και των χρήσεών της ως πρεβιοτικής ίνας. Αυτό το άρθρο θα εξηγήσει πώς να εξαγάγετε ινουλίνη από ρίζα κιχωρίου και άλλες πηγές, πώς να την ενσωματώσετε στη διατροφή σας, τη διαδικασία εκχύλισης και πώς παρασκευάζεται εμπορικά η σκόνη ινουλίνης.

Τι είναι η ινουλίνη?

Η ινουλίνη είναι μια διαλυτή διαιτητική ίνα και φρουκτάνη που αποτελείται από μόρια φρουκτόζης αλυσοδεμένα μαζί με ένα μόριο γλυκόζης στο τέλος. Το μήκος της αλυσίδας της ινουλίνης μπορεί να ποικίλλει, με τα μόρια να περιέχουν από 2 έως 60 μονάδες φρουκτόζης. Η ινουλίνη θεωρείται πρεβιοτικό καθώς τροφοδοτεί τα ευεργετικά βακτήρια στα έντερα. Επίσης ταξινομείται ως μη εύπεπτος ολιγοσακχαρίτης, καθώς το ανθρώπινο πεπτικό σύστημα δεν μπορεί να τον διασπάσει πλήρως.

Η ινουλίνη εμφανίζεται φυσικά σε περισσότερα από 36,000 φυτά, όπως το κιχώριο, οι αγκινάρες Ιερουσαλήμ, το σκόρδο, τα κρεμμύδια, οι μπανάνες και τα σπαράγγια. Εξάγεται στο εμπόριο πιο συχνά από ρίζες κιχωρίου όπου αποτελεί το 40-70% των υδατανθράκων. Η ινουλίνη από τη ρίζα κιχωρίου περιέχει μεγαλύτερα μήκη αλυσίδας με περισσότερες από 20 μονάδες φρουκτόζης, ενώ η ινουλίνη από άλλες πηγές είναι μικρότερη.

Πώς να εξαγάγετε την ινουλίνη από τη ρίζα κιχωρίου;

Ρίζα κιχωρίου inuin είναι μια από τις καλύτερες διαθέσιμες φυσικές πηγές ινουλίνης, γι' αυτό και χρησιμοποιείται κυρίως για εμπορική εκχύλιση ινουλίνης. Σε σύγκριση με άλλα φυτά, οι ρίζες κιχωρίου περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες ινουλίνης σε επίπεδα 15-20% του συνολικού ξηρού βάρους της ρίζας. Οι ινουλίνες μεγαλύτερης αλυσίδας που βρίσκονται στο κιχώριο έχουν εξαιρετική πρεβιοτική δράση και τεχνολογικά οφέλη.

Το κιχώριο είναι επίσης ταχέως αναπτυσσόμενο, φθηνό και απλό στην καλλιέργεια. Η ρίζα είναι ανθεκτική στην ξηρασία και στο κρύο. Το κιχώριο περιέχει χαμηλά επίπεδα λιγνίνης και πηκτίνης, γεγονός που καθιστά την εκχύλιση ινουλίνης πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με άλλες πηγές. Για αυτούς τους λόγους, η ρίζα κιχωρίου είναι η προτιμώμενη βιομηχανική πηγή για την εξαγωγή φυσικής ινουλίνης.

Η ρίζα του κιχωρίου μπορεί να εξαχθεί χρησιμοποιώντας ζεστό νερό για την απομάκρυνση της ινουλίνης, των ελαίων και άλλων συστατικών από το φυτικό υλικό. Ακολουθούν δύο κοινές μέθοδοι εκχύλισης:

Εξαγωγή Ζεστού Νερού

1. Ψιλοκόψτε ή αλέστε τις αποξηραμένες ρίζες κιχωρίου σε μικρά κομμάτια.

2. Προσθέστε κιχώριο και ζεστό νερό στη δεξαμενή εξαγωγής σε αναλογία 1:10. Το νερό πρέπει να είναι 70-90°C.

3. Ανακατέψτε ή ανακατέψτε το μείγμα για 1-2 ώρες καθώς το ζεστό νερό διαχέεται στα κομμάτια της ρίζας και διαλύει το περιεχόμενο.

4. Στραγγίστε το νερό που περιέχει τώρα την ινουλίνη, τα έλαια και άλλα εκχυλίσματα.

5. Φιλτράρετε τα εκχυλίσματα μέσω πλέγματος για να αφαιρέσετε τα σωματίδια.

Εξαγωγή αντίθετου ρεύματος

1. Γεμίστε μια ψηλή στήλη διήθησης με φρέσκα κομμάτια ρίζας κιχωρίου.

2. Αντλήστε ζεστό νερό (70-80°C) στο επάνω μέρος και αφήστε το να φιλτράρει αργά μέσα από τη στήλη.

3. Ξανακυκλοφορήστε το εξαγόμενο υγρό από κάτω προς τα πάνω για συνεχή διάχυση.

4. Το συμπύκνωμα θα δημιουργήσει ινουλίνη και έλαια από το φρέσκο ​​ριζικό υλικό.

5. Στραγγίστε το συμπυκνωμένο υγρό εκχύλισμα μόλις διηθηθεί πλήρως.

Η απόδοση εκχύλισης μπορεί να βελτιωθεί κάνοντας πολλαπλούς γύρους εξαγωγής ζεστού νερού ή χρησιμοποιώντας ένα σύστημα διήθησης αντίθετου ρεύματος. Αυτό αφαιρεί περισσότερη από τη διαθέσιμη ινουλίνη και τις χημικές ουσίες των φυτών από τη ρίζα κιχωρίου.

Σε βιομηχανική κλίμακα, χύδην ινουλίνη εξάγεται από ρίζες κιχωρίου πιο αποτελεσματικά μέσω διάχυσης και διήθησης ζεστού νερού. Η βασική διαδικασία βιομηχανικής εξόρυξης είναι:

1. Οι ρίζες του κιχωρίου καθαρίζονται, κόβονται σε φέτες και τεμαχίζονται για να ανοίξει η κυτταρική δομή.

2. Τα κομμάτια της ρίζας κιχωρίου στη συνέχεια διαχέονται με ζεστό νερό που θερμαίνεται στους 70-90°C σε μια μεγάλη δεξαμενή εκχύλισης. Το ζεστό νερό διαλύεται και αφαιρεί την ινουλίνη από τα φυτικά κύτταρα.

3. Μετά από 1-2 ώρες, αφαιρούνται οι εξαντλημένες ρίζες και προστίθενται φρέσκες ρίζες για να επαναληφθεί η διαδικασία διάχυσης έως και 3 φορές.

4. Το πλούσιο σε ινουλίνη νερό διέρχεται από μια στήλη διήθησης γεμάτη με φρέσκο ​​κιχώριο για εκχύλιση με αντίθετη ροή.

5. Το εκχυλισμένο υγρό ινουλίνης στη συνέχεια διηθείται, συμπυκνώνεται μέσω εξάτμισης και καταβυθίζεται με αιθανόλη για να απομονωθεί καθαρή σκόνη ινουλίνης.

Αυτή η μέθοδος διάχυσης και διήθησης ζεστού νερού εξάγει αποτελεσματικά πάνω από το 95% της διαθέσιμης ινουλίνης από ρίζες κιχωρίου. Παράγει ινουλίνη υψηλής καθαρότητας ενώ αποφεύγει την υποβάθμιση από την υπερβολική θερμότητα.

Οφέλη για την υγεία της ινουλίνης

• Πρεβιοτικά αποτελέσματα - Η ινουλίνη τροφοδοτεί τα ευεργετικά bifidobacteria στο κόλον, ενισχύοντας την υγεία του γαστρεντερικού συστήματος.

• Απορρόφηση ασβεστίου - Έρευνες δείχνουν ότι η ινουλίνη βελτιώνει την απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου στον οργανισμό.

• Βοήθημα απώλειας βάρους - Βελτιώνοντας τα βακτήρια του εντέρου, η ινουλίνη μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αύξησης βάρους και της συσσώρευσης λίπους.

• Ρύθμιση σακχάρου στο αίμα - Η ινουλίνη έχει δείξει ότι μπορεί να μειώνει τις αιχμές στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και ινσουλίνης μετά το φαγητό.

• Υγεία της καρδιάς - Διαλυτές φυτικές ίνες όπως η ινουλίνη μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα LDL χοληστερόλης και να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

• Πρόληψη του καρκίνου - Η ινουλίνη μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων του παχέος εντέρου ενισχύοντας την άμυνα κατά των καρκινογόνων παραγόντων.

• Την υγεία των οστών - Η αυξημένη απορρόφηση ασβεστίου που παρέχει η ινουλίνη μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση των οστών και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.

Πώς να πάρετε την ινουλίνη στη διατροφή σας;

Υπάρχουν δύο κύριοι τρόποι για να προσθέσετε ινουλίνη στη διατροφή σας - μέσω πηγών τροφίμων ή ως α συμπλήρωμα. Οι καλές τροφικές πηγές ινουλίνης περιλαμβάνουν:

• Ρίζα κιχωρίου - μπορεί να ψηθεί, να ψηθεί, να βράσει ή να εμποτιστεί για τσάι.

• Αγκινάρα Ιερουσαλήμ - τρώτε κόνδυλους ωμούς ή μαγειρεμένους όπως οι πατάτες.

• Κρεμμύδια - υψηλά επίπεδα σε λευκά και κίτρινα κρεμμύδια.

• Σκόρδο - περιέχει μέτριες ποσότητες ινουλίνης.

• Σπαράγγια - σημαντική ινουλίνη σε νεαρούς βλαστούς και μίσχους.

• Μπανάνες - οι άγουρες μπανάνες έχουν ανθεκτικό άμυλο που δρα ως ινουλίνη.

• Σιτάρι - μικρές ποσότητες που βρίσκονται στα δημητριακά ολικής αλέσεως.

Πολλές εταιρείες πωλούν επίσης ινουλίνη ως συμπλήρωμα, συνήθως σε μορφή σκόνης. Η σκόνη ινουλίνης μπορεί απλά να προστεθεί σε τρόφιμα, ποτά, smoothies ή ψημένα προϊόντα. Ξεκινήστε με 1-2 κουταλάκια του γλυκού ημερησίως και αυξήστε σταδιακά έως και 5-10 γραμμάρια την ημέρα.

Πώς να εξαγάγετε ινουλίνη στο σπίτι;

Είναι δυνατή η εξόρυξη αργού χύμα σκόνη ινουλίνης στο σπίτι από ρίζες κιχωρίου ή άλλες πηγές. Εδώ είναι μια απλή διαδικασία:

1. Αποκτήστε φρέσκες ρίζες κιχωρίου ή άλλο φυτικό υλικό με υψηλή περιεκτικότητα σε ινουλίνη.

2. Πλένουμε, ξεφλουδίζουμε και κόβουμε τις ρίζες σε μικρά κομμάτια.

3. Προσθέστε τις ψιλοκομμένες ρίζες σε μια κατσαρόλα με νερό, χρησιμοποιώντας 3-4 φλιτζάνια νερό ανά 1 φλιτζάνι ψιλοκομμένες ρίζες.

4. Φέρτε τις ρίζες και το νερό να βράσουν, στη συνέχεια μειώστε τη φωτιά και σιγοβράστε για 15-20 λεπτά.

5. Σουρώστε το φυτικό υλικό, κρατώντας το υγρό που περιέχει τώρα εκχυλισμένη ινουλίνη.

6. Αφήστε το υγρό να κρυώσει εντελώς, ώστε η ινουλίνη να καταβυθιστεί.

7. Ρίξτε το υπόλοιπο νερό και μαζέψτε την ακατέργαστη πάστα ινουλίνης από τον πάτο.

8. Στεγνώστε περαιτέρω την πάστα ινουλίνης σε σκόνη χρησιμοποιώντας χαμηλή φωτιά στο φούρνο ή στον ήλιο.

Αυτό θα παράγει ένα ακατέργαστο εκχύλισμα που περιέχει 50-70% ινουλίνη. Για υψηλότερη καθαρότητα απαιτείται επαγγελματική εκχύλιση. Η ινουλίνη που εκχυλίζεται στο σπίτι μπορεί να προστεθεί στα τρόφιμα ή να ληφθεί ως συμπλήρωμα.

                                                                                                     εικόνα από το www.researchgate.net

Εμπορική Διαδικασία Εκχύλισης Ινουλίνης

Η ινουλίνη εξάγεται από ρίζες κιχωρίου σε βιομηχανική κλίμακα μέσω μιας διαδικασίας πολλαπλών σταδίων βελτιστοποιημένη για αποτελεσματικότητα και υψηλή καθαρότητα. Εδώ είναι τα βασικά βήματα:

Πλύσιμο και Διάχυση

Οι ρίζες του κιχωρίου καθαρίζονται, κόβονται μηχανικά σε φέτες και στη συνέχεια πλένονται με ζεστό νερό στους 70-80°C για να αφαιρεθούν τα σάκχαρα και οι ακαθαρσίες. Οι ρίζες υποβάλλονται σε διαδικασία διάχυσης με ζεστό νερό να κυκλοφορεί πάνω τους για να διαλυθούν και να εκχυλιστούν σκόνη ινουλίνης.

Διύλιση και Διήθηση

Το εκχυλισμένο υγρό ινουλίνης επεξεργάζεται με πρωτεΐνες που καθιζάνουν τις ακαθαρσίες. Στη συνέχεια περνά από διήθηση υπό πίεση για να αφαιρεθούν τα υπόλοιπα σωματίδια και να συγκεντρωθούν.

Κατακρήμνιση και Ξήρανση

Αιθανόλη προστίθεται στο διηθημένο υγρό ινουλίνης για να καταβυθιστεί η καθαρή ινουλίνη. Το ίζημα φυγοκεντρείται, πλένεται και ξηραίνεται.

Τρίψιμο και κοσκίνισμα

Η αποξηραμένη σκόνη ινουλίνης αλέθεται μηχανικά και κοσκινίζεται για να επιτευχθεί ένα ομοιόμορφο μέγεθος λεπτών σωματιδίων. Έχει δοκιμαστεί για να διασφαλίσει ότι η περιεκτικότητα σε ινουλίνη υπερβαίνει το 90% καθαρότητα.

Λεύκανση (προαιρετικά)

Για καλλυντικές εφαρμογές, η σκόνη ινουλίνης λευκαίνεται με χρήση υπεροξειδίου του υδρογόνου για να αφαιρεθεί οποιοδήποτε χρώμα. Η μη λευκασμένη φυσική ινουλίνη χρησιμοποιείται για προϊόντα διατροφής.

Κατασκευή εκχυλισμάτων και σκονών ινουλίνης

Υπάρχουν μερικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία για την επεξεργασία της εκχυλισμένης ινουλίνης σε σκόνες, σιρόπια και άλλα προϊόντα:

• Ξήρανση με ψεκασμό - Τα εκχυλίσματα ψεκάζονται και ξηραίνονται σε λεπτή υγροσκοπική σκόνη.

• Στέγνωμα σε ρολό - Το υγρό ινουλίνης ξηραίνεται σε νιφάδες σε θερμαινόμενους κυλίνδρους και στη συνέχεια αλέθεται.

• Στέγνωμα ζώνης - Η πάστα ινουλίνης που απλώνεται σε έναν μεταφορικό ιμάντα ξηραίνεται με υπέρυθρη θερμότητα.

• Ξήρανση με κατάψυξη - Η ινουλίνη καταψύχεται και τοποθετείται σε θάλαμο κενού για την απομάκρυνση της υγρασίας με εξάχνωση.

• Ξήρανση υπό κενό - Η υγρή ινουλίνη ξηραίνεται με εφαρμογή θερμότητας και πίεσης κενού σε χαμηλότερο σημείο βρασμού.

• Πρεβιοτικά σιρόπια - Τα υγρά ινουλίνης συμπυκνώνονται σε παχύρρευστα σιρόπια για χρήση σε τρόφιμα.

Η μέθοδος ξήρανσης επηρεάζει τις ιδιότητες της σκόνης όπως η διαλυτότητα, η περιεκτικότητα σε υγρασία και το μέγεθος των σωματιδίων. Η λυοφιλοποίηση παράγει την πιο ελαφριά και αφράτη σκόνη ινουλίνης.

Πώς να πάρετε τα συμπληρώματα ινουλίνης;

Κατά τη λήψη σκόνη ινουλίνης Ως συμπλήρωμα, είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις οδηγίες δοσολογίας:

• Ξεκινήστε με μια μικρή δόση 1-2 γραμμαρίων την ημέρα και αυξήστε σταδιακά σε 2-3 εβδομάδες. Αυτό επιτρέπει στο πεπτικό σύστημα να προσαρμοστεί.

• Η βέλτιστη δόση για τους περισσότερους ενήλικες είναι 5-10 γραμμάρια ινουλίνης την ημέρα. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται βραχυπρόθεσμα υψηλότερες δόσεις έως 20 γραμμάρια.

• Πάρτε δόσεις των 2-5 γραμμαρίων. Μεγαλύτερες εφάπαξ δόσεις μπορεί να προκαλέσουν εντερικά αέρια και φούσκωμα.

• Πίνετε άφθονο νερό και μείνετε καλά ενυδατωμένοι όταν αυξάνετε την πρόσληψη φυτικών ινών από την ινουλίνη.

• Πάρτε ινουλίνη συμπληρώματα με προβιοτικά για τη μεγιστοποίηση των πρεβιοτικών οφελών.

• Χρησιμοποιήστε ινουλίνη καθημερινά για τουλάχιστον 1-2 μήνες για να συνειδητοποιήσετε τον πλήρη αντίκτυπο στην υγεία του πεπτικού συστήματος.

• Η ινουλίνη μπορεί να λαμβάνεται ανά πάσα στιγμή, αλλά συχνά συνιστάται πριν από τα γεύματα ή την ώρα του ύπνου.

Ξεκινήστε αργά όταν προσθέτετε συμπληρώματα ινουλίνης και κατανέμετε την πρόσληψη κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μειώστε τη δόση εάν εμφανιστεί υπερβολικό αέριο ή φούσκωμα. Όσοι πάσχουν από πεπτικές παθήσεις θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους πριν χρησιμοποιήσουν ινουλίνη.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος εξαγωγής ινουλίνης;

Για μέγιστη εκχύλιση ινουλίνης από ρίζες κιχωρίου, η χρήση ζεστού νερού μεταξύ 70-90°C είναι ιδανική. Θερμοκρασίες πάνω από 100°C θα πρέπει να αποφεύγονται καθώς αυτό μπορεί να υποβαθμίσει την ινουλίνη. Μια διαδικασία διάχυσης επιτρέπει τη συνεχή κυκλοφορία του θερμαινόμενου νερού για τη διάλυση της ινουλίνης από την κυτταρική δομή.

Η υψηλή αναλογία νερού προς ρίζα μεγιστοποιεί την εκχύλιση, αλλά το πολύ νερό δυσκολεύει τη συγκέντρωση. Συνήθως χρησιμοποιείται αναλογία 2 λίτρων νερού ανά 1 κιλό ρίζας κιχωρίου.

Ο βέλτιστος χρόνος εκχύλισης είναι 1-2 ώρες καθώς η διαλυτότητα της ινουλίνης φτάνει σε ισορροπία. Η παράταση της διάχυσης για περισσότερο από 2 ώρες δεν αυξάνει την απόδοση.

Η εκχύλιση πολλαπλών σταδίων όπου χρησιμοποιείται γλυκό νερό για δεύτερη διάχυση μπορεί να βελτιώσει τη συνολική ανάκτηση ινουλίνης. Αυτό εκχυλίζει ινουλίνη μη διαλυτοποιημένη στο πρώτο στάδιο.

Η οξίνιση του νερού σε pH 3-4 βελτιώνει ελαφρώς την εκχύλιση σε σύγκριση με το ουδέτερο νερό. Τα οξέα βοηθούν στη διάσπαση του φυτικού υλικού για την απελευθέρωση περισσότερης ινουλίνης.

Η καθαρότητα της εκχυλισμένης ινουλίνης εξαρτάται από την αποτελεσματική διήθηση, την καθίζηση με αιθανόλη και τη φυγοκέντρηση για την απομάκρυνση ακαθαρσιών όπως σάκχαρα και πρωτεΐνες.

Πώς παρασκευάζεται η σκόνη ινουλίνης;

Η εμπορική παραγωγή σκόνης ινουλίνης από ρίζες κιχωρίου περιλαμβάνει την εξαγωγή ακατέργαστου υγρού ινουλίνης και στη συνέχεια ξήρανση σε λεπτή σκόνη. Εδώ είναι τα κύρια βήματα:

• Εκχύλιση - Η ινουλίνη εξάγεται από κομμένες ρίζες κιχωρίου με διάχυση ζεστού νερού, στη συνέχεια το υγρό φιλτράρεται και συμπυκνώνεται.

• Καθίζηση - Η αιθανόλη αναμιγνύεται με το υγρό εκχύλισμα για να καταβυθιστεί η καθαρισμένη ινουλίνη ως στερεό.

• Φυγοκέντρηση - Το ίζημα της ινουλίνης απομονώνεται με περιδίνηση σε φυγόκεντρο και απόρριψη του υγρού.

• Ξήρανση - Η πάστα ινουλίνης ξηραίνεται σε χοντρή σκόνη χρησιμοποιώντας μεθόδους ξήρανσης με ψεκασμό, κατάψυξη, κενό ή υπέρυθρη ξήρανση.

• Άλεση - Η αποξηραμένη ινουλίνη περνά από σφυρόμυλους για να την αλέσει σε μια λεπτή ομοιόμορφη σκόνη.

• Κοσκινισμός - Οι δονητικές οθόνες κοσκινίζουν το φρεζάρισμα σκόνη ινουλίνης για να επιτευχθεί το επιθυμητό μέγεθος λεπτών σωματιδίων.

• Συσκευασία - Η τελική σκόνη ινουλίνης συσκευάζεται σε βαρέλια ή σάκους για διανομή.

Μια παρόμοια διαδικασία χρησιμοποιείται για την παρασκευή σιροπιών ινουλίνης, πηκτωμάτων και άλλων προϊόντων αλλάζοντας τα στάδια καθίζησης και ξήρανσης. Οι σκόνες ινουλίνης υψηλής καθαρότητας που εξάγονται από κιχώριο πρέπει να έχουν τουλάχιστον 90% περιεκτικότητα σε ινουλίνη.

Συμπέρασμα

Συνοπτικά, η ρίζα κιχωρίου είναι η κύρια πηγή για την εκχύλιση φυσικής ινουλίνης λόγω των υψηλών συγκεντρώσεων και της εξαιρετικής διαλυτότητάς της. Η ινουλίνη μπορεί να εξαχθεί από το κιχώριο χρησιμοποιώντας διάχυση ζεστού νερού και διήθηση για μεγιστοποίηση της απόδοσης. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη διάχυση κομμένων ριζών με ζεστό νερό στους 70-90°C και στη συνέχεια διήθηση, καθίζηση και ξήρανση του εκχυλίσματος σε λεπτή σκόνη ινουλίνης. Η εκχυλισμένη ινουλίνη έχει πολλές χρήσεις ως πρεβιοτικό συμπλήρωμα και λειτουργικό πρόσθετο φυτικών ινών. Με το αυξανόμενο ενδιαφέρον για την υγεία του εντέρου, η ινουλίνη από κιχώρι και άλλες πηγές μπορεί να είναι μια ευεργετική προσθήκη στη διατροφή σας.

Στη Lushi Sciground Biotechnology Co., Ltd., είμαστε αφοσιωμένοι στην εξόρυξη υψηλής ποιότητας ινουλίνη χονδρικής και άλλα φυτικά εκχυλίσματα. Στην κομητεία Lushi, στην πόλη Samenxia, ​​στην επαρχία Henan, είμαστε επαγγελματίας κατασκευαστής και εξαγωγέας φυτικών εκχυλισμάτων και πρώτων υλών υγιεινής διατροφής. Το εργοστάσιό μας καλύπτει έκταση 50 mu, με ετήσια απόδοση άνω των 5013 τόνων. Τα κύρια προϊόντα μας περιλαμβάνουν τη σειρά εκχυλισμάτων μανιταριών shiitake, τη σειρά εκχυλισμάτων Pueraria lobata, τη σειρά φυτικών πρωτεϊνών και άλλα φυτικά εκχυλίσματα, τις πρώτες ύλες υγιεινής διατροφής και τα φαρμακευτικά ενδιάμεσα προϊόντα. Παρέχουμε επίσης υπηρεσίες προσαρμογής OEM για να ικανοποιήσουμε τις συγκεκριμένες απαιτήσεις των πελατών μας.

Για ερωτήσεις ή περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο info@scigroundbio.com. Ανυπομονούμε να ακούσουμε νέα σας και να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες σας για εκχύλιση ινουλίνης.

αναφορές:

[1] N. Scott, F. Chen, JM Gladden, MM Günay, Ö. Yildiz, DM Robles, HC Hazen, HC Burnett, LMI Koh, AL Blankenship, MP Haigh, Energy Environ. Sci. 14, 282 (2021).

[2] Y. Zheng, L. Li, Η. Cui, J. Clean. Κέντρο. 102, 185 (2015).

[3] SM Baroutian, MJ Abedi, AS Samanidou, Food Res. Int. 120, 1 (2019).

[4] MI Queiroz, DC Soares, FMF Fonseca, Carbohyd. Πολυμ. 212, 308 (2019).

[5] R. Franck, E. Deroanne, F. Paquot, M. Degand, Food Hydrocolloids 28, 224 (2012).

[6] AN Carlson, WM Bledsoe, FJ Contescu, J. Li, J. Clean. Κέντρο. 257, 120405 (2020).

[7] SM Barclay, A. Ginic-Markovic, PD Cooper, N. Petrovsky, Carbohyd. Res. 374, 64 (2013).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Celine Xu είναι βοτανολόγος με πάνω από 15 χρόνια εμπειρία στην έρευνα και ανάπτυξη φυτικών εκχυλισμάτων για διατροφικές και φαρμακευτικές εφαρμογές. Διευθύνει μια ομάδα Έρευνας και Ανάπτυξης που επικεντρώνεται στον εντοπισμό, την καλλιέργεια και την εξαγωγή φαρμακευτικών φυτών. Η Celine Xu απέκτησε Ph.D. στη Βιολογία Φυτών από το UC Berkeley και έχει συγγράψει πολλά άρθρα σε περιοδικά με κριτές σχετικά με τα οφέλη για την υγεία συγκεκριμένων φυτοχημικών. Μιλάει συχνά σε συνέδρια της βιομηχανίας για νέες εξελίξεις στην έρευνα φυτικών εκχυλισμάτων. Η Celine Xu είναι αφιερωμένη στην προώθηση της επιστημονικής κατανόησης του τρόπου με τον οποίο οι στοχευμένες φυτικές ενώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας.